Hans

Over mij

Mijn naam is Hans Willem Mallon, vader van Iris, dochter met ernstige eetstoornis gerelateerde problemen welke begonnen op haar 14de jaar. Mijn dochter is door het allerdiepste dal van haar leven gegaan met ernstig ondergewicht en bijna coma toestand waarbij overlijden een serieuze bedreiging vormde. Het gehele proces van het niet meer willen leven en het zelf destructief omgaan met haar lichaam heeft mij besloten om mijn ervaring als ouder en voornamelijk als 'pappa coach' op te schrijven in het later dit jaar te verschijnen boekwerk 'papa mijn trein komt zo'. Mijn ervaringen en coaching zijn dus 1 op 1 uit de verschrikkelijke werkelijkheid van een jong kind, welke overigens nu gelukkig 19 jaar is, maar nog dagelijks de coaching nodig heeft van haar vader en moeder. Mijn coaching richt zich voornamelijk op het gedrag van de ouders, wat doe ik verkeerd, wat deed ik verkeerd en waar heb ik niet gekeken toen mijn kind acute hulp nodig had. Tevens komen de voor- en nadelen van de instanties aanbod, waarbij we alles doorlopen hebben, van GGZ, PRI-coaching en YWC-opname, overigens allemaal voor een deel wel degelijk succesvol met de juiste mindset benaderd. Kortom, niet alle antwoorden heb ik paraat, maar ik heb wel alle ervaringen meegemaakt om ouders effectief te ondersteunen in dit moeilijke proces naar herstel. Ervaringen uitwisselen, alleen kom je niet verder mee, het actief in coachen van ouders is direct het verschil tussen, herstel of vast blijven zitten in het herstelproces. Mijn coaching is een prima neutrale 3de paar ogen op een behandeling en/of behandeltraject waarbij persoonlijke ervaring als ouder leidend kan zijn. Ouder zijn van een kind met een eetstoornis is vrijwel direct een nieuwe connectie met je kind willen maken, veel ouders beleven het proces en ondergaan niet gelijktijdig het proces, door de coaching wekelijks aan te passen, ben je als ouder telkens een stap voor op de vragen met antwoorden die je zelf niet hebt. Hopelijk kan ik een bijdrage leveren.